عسکر هلالیان، فرزند دیار فرهنگ و ادب

در این مقاله نگارنده با معرفی قصۀ شهلا، و شهلا و شفا تألیف عسکر هلالیان (با همراهی ا. شکوهی) به شهرت و محبوبیت این نویسنده در میان مردم تاجیکستان اشاره کرده و در ادامه به معرفی او به عنوان یک روزنامه نگار و خالق آثار بدیعی پرداخته است. عسکر هلالیان (علی عسکر هلال اوغلی) به سال 1925م در باغ شهر مشهد ایران دیده به جهان گشود. بعدها به اتحاد شوروی آمده و از سال 1963م تا آخرین روزهای حیاتش به عنوان خبرنگار ویژه «تاجیکستان ساویتی»  فعالیت داشته است. هلالیان ازجمله آن روزنامه نگارانی است که حقیقت ها را نوشته، خواننده را فریب نداده و در محدوده قانون و آداب روزنامه نگاری دست به قلم برده است. وی با ذوق و طبع بلند خود راجع به مشکلات ملت، خودشناسی و وطن داری مطالبی در مطبوعات به نگارش درآورده است. عسکر هلالیان در سال 1942 شروع به ایجاد آثار بدیعی کرد که ازجملۀ آن ها می توان به قصه های یادداشت های یک گرسنه، امضای شخصی، مستچاه کهنه به نو (مجموعه نوشته ها)، حکایه های نازنین و... اشاره کرد. وی برای خدمات پرثمرش در روزنامه نگاری و ادبیات حکومت شوروی، افتخارنامه های زیادی دریافت کرده است.